Kerem & Özlem

19.06.2009 sabah saat 8… Çoşkulu bir günü müjdeler gibi…
Sabah kalktık, damat için hazırlıklara başladık. Herkes biryerlere koşturuyor, herkesde bir telaş. Yoğun olmanın bir sonucu olarak zaman akıyor sıra geliyor kız alma merasimine. Çoşkulu gün devam ediyor; baksanıza davulcuya 😛

Evin önünde koşturmaca sürerken bir aile takılıyor kamerama. Bu kadar uyumlu olabilirmi bir baba oğul. Aynı yerden pantolonu kavrama, aynı şekilde gülme ve aynı fiziksel yapı. Değinmeden geçemiyorum… 🙂

Velhasıl kelam, ekip toplanıyor yola çıkılıyor. Kerem ve Özlem’in şöförü yeni çift Mehmet ve Begüm.

Alkollü olarak araç kullanan kuzenim sayesinde bayrakçılar geç kalıyor bizde beklemek zorunda kalıyoruz. Eve yakın bir yerlerde bir cepte konvoy duruyor. O bekleme aşamasında çekilen bir poz. Kadınefendiler 🙂

Soldan Sağa : Seyhan Bacak, Nurşen Pabuçcuoğlu, Zerefşan Abut, Rengin Başlak, Emine Abut, Hatice Karayaz, Münevver Çolak, Nevin Karayaz.

Organizasyonun gene sağlanmasıyla bayrakçılar araçtan çıkıp pozisyon alıyorlar. Arkada gelin arabası kızın evine doğru yürüyüş başlıyor. Kesinlikle şanlı adetlerimiz var; bunu bir kez daha anlıyorum.

Sonra evin bulunduğu sokağa dönüyoruz; gösteri devam ediyor.

Bayrakçıların yer almasıyla bayraklar sallanmaya başlıyor.

Ama burada bir mühendis olarak asıl dikkat ettiğim olayın ihtişamı değil; bayrak sallayanın moment etkisinden etkilenmemesi için arkadan bir kişinin onu belinden kavraması. Fiziğin gerçek hayata uygulanması tek kelimeyle “Süper”. Ah tabi bide olayın diğer boyutu var; bayrakların sallanması da çok ihtişamlı. (Az kalsın bana çarpıyordu)

Sonra bayraklar evin kapısına dayanıyor ve gelin’i evden alma prosedürü başlatılmış oluyor (bkz. sequence initiated).

Kız tarafında hazırlıklar devam ederken bizde arkadaşlarla bir poz çekilmenin fırsatını buluyoruz. Bu yoğunlukta bunu bile bulmak sevindirici.

Bu pozu çekilirken birinin bana deli gibi bağırmasıyla irkiliyorum “Yetiş, içeride çekilmesi gereken fotoğraflar var”. Hastanede bu kadar panik yoktur. Resmi fotoğrafçı olarak bir koşu dalıyorum gelin evine. “Basın” kartına sahip olmak gibi bir duygu bu. D300’ün ve 18-200 lensin büyüklüğünü gören herkesin boğazında bir tıkanma oluyor yolu açıyor. Açılın ulen.

Neyse giriyorum evin içine, birazda olsa yaratıcılıktan yoksun bir kız alma temasıyla karşılaşıyorum. Gelin odasının anahtarı kaybolmuş. Osman bundan daha iyisini yapabilirsin. Anahtarı bulmak için damat ve kayınço pazarlığa oturuyor.

Sıkı bir pazarlık sonrası kapı açılıyor. OLEY GELİNİ ALDIK !!! (Bu kadarmı demeyin bu işler göründüğünden zor ve telaşlı; birinci elden tecrübe edildi)

İrkilmelerin ardı arkası kesilmiyor. Bu seferde hocanın gür sesiyle irkiliyorum. Apartmandan dualar eşliğiyle gelin çıkartılıyor.

Olay herkesi duygulandırmış, kızın babası ağlıyor. Buna erkek tarafının dedesi eşlik ediyor.

Bayraklarla alınan gelin yine bayraklarla erkek evine doğru uğurlanıyor imam nikahı kıyılmak üzere.

Caddeye çıkılıyor ve son uğurlama bayraklar eşliğinde başlıyor.

Bizde araçlara geçene kadar kim katılmış kim katılmamış fotoğraflarını çekiyorum. Kayılmayanlardan hesabı sorulmamak üzere 😛

İlk karemize bir anne kız takılıyor. Annemin yatılı okuduğu lise arkadaşı ve kızı. Bu düğün için o kadar uzak yoldan geldiler (Akhisar – Gölmarmara)

Devamında Seyhan yengenmle annem takılıyor objektifime. Cheeeseee ..!!

Rıza Pabuçcuoğlu ve Babam’da takılmadan geçemiyor.

Devamında İsmail ile Gülşah geliyor. Onlarda daha yeni çift 🙂

Kapanışı yaparken Burhaniye’nin 2 ağır topu takılıyor.

Annem ve Emine teyze

Haha bu fotoğraf süper. Bu nasıl bir poz veriş. Karşınızda Avukat Hnm.

Tabi unutmadan gelin ve damat’a dönelim. Vardık memleketimize, bayrak önde hoca arkada kutsal bir şekilde sağ salim eve ulaştık. Şimdi imam nikahı. Bu işin bu kısmını tam olarak anlamadım çünkü;

bu fotoğraf kapının ününde çekilde. Bu edilen dua imam nikahı değil ve bu binada Kerem le Özlemin gireceği evin bulunduğu bina değil. Neyi kutsadığımızı pek idrak edemesemde (imam nikahının kıyılacağı evi kutsuyoruz diye varsayımda bulunuyorum artık) fotoğrafçılığın verdiği şevkle çatır çutur çekiyorum.

Ne çekiyosun kardeşim ?

Yada Özlem’in sürüklenişi mi desek… Kerem’in yakasındaki 5i birlik dikkatimizden kaçmıyor 🙂

Evin içine giriliyor imam nikahı başlıyor. Cemaat-i Müslimin yerleşmiş.

Hayır dualar ediliyor, nikah kıyılıyor. İşte O an. Hayırlı olsun 🙂

İmam nikahı sonrası, Resmi nikah öncesi gelinle çekilen fotolar. İlk kare Damat’ın kardeşinin.

Ve beklendiği üzere kendini bu işin gerçekleşmesine adamış kişi olarak 2. karede ben varım 🙂

En güzel kare yine günün sonunda çekildi. Yine bir “İş’te O An” klasiği. Dedem…

Düğün dernek vs. tüm işlerin yükünü üstüne almış kişi…
Çökme dede daha 1 gitti 4 kaldı.